Hahamlarla Mollaların perde arkası işbirliğine hazır olmak!
Tarihten Bir “Kudüs” – “İran” Merkezli “Derin” Şebeke İşbirliği Kesiti
“İran gibi “İslami” bir ülkenin; İsrail gibi “can düşmanı” “Yahudi” bir ülke ile işbirliği yapacağını düşünmek saçmalıktır” diyebilecek olanlardan başlamak lazım.
Öncelikle; yukarıdaki cümle, bir ders kitabı için mantıklı önermeler içeriyor olabilir fakat belli ve tehlikeli önyargılar içermektedir.
İran; İslami bir ülkedir ama “Şii” bir ülke olup; Şii’lik İslam içerisinde çeşitli ezoterik/batini kolları ile hayli farklı bir konumdadır.
İsrail’in İran’la “can düşmanı” olduğu gibi kavramlar; uluslararası politikaya, medyatik bir analiz düzeyi ile yaklaşımı ve dolayısı ile; ülkelerin resmi duruşları ile, o ülkeleri yöneten çeşitli alt odak ve akımların, karşı ülkenin alt odak ve akımları ile elit etkileşim/işbirliği/çatışma mekanizmalarını gözardı eden hayli steril bir dış politika yaklaşımıdır.
Bu yaklaşım; incelenecek ülkeler; ABD gibi bir kabuk devlete dönüşmüş ve içinde çok çeşitli güç koalisyonlarının cirit attığı bir yapı sözkonusu olduğunda daha da yüzeysel kalmaktadır.
Dolayısı ile; “Yahudi” İsrail’in; “Müslüman” İran’la işbirliği yapmayacağı tezi belli yüzeysel varsayımları gerektirir ki; bu analiz bu varsayımları reddetmektedir.
Çünkü tarihte; klasik bakış açısı ile birbirlerine düşman gözüken yapıların; hem de Ortadoğu’da, hem de “düşman” dini anlayışların merkezinde olsalar bile işbirliği yaptığı mevcuttur.
İşte size bir tarihsel meşruiyet zemini…
Şii’lik bünyesinde çok farklı kollar barınmakta olup; İslam’ın diğer kolları tarafından ciddi suçlamalara maruz kalmaktadırlar. Bu basit bir mezhep ayrılığından öte ayrışmalara denk düşmektedir.
Örnek olarak El-Kaide’nin ideologlarından, Bin Ladin’in yakın arkadaşı ve Suudi Arabistan sorumlusu Yusuf El-Ayeri; ABD’nin Irak’ı işgalinden sonra Haziran 2003’te yayınlanan “Bağdat’ın Düşmesinden Sonra Irak ve Arap Yarımadasının Geleceği” isimli kitabının basımından üç ay sonra Suudi güvenlik birimlerince öldürülmüştür.
Ayeri’nin özelliği; Şiileri, “Haçlılar ve Siyonistlerle İşbirliği” ve onların beşinci kol faaliyetlerini yürütmekle suçlamaktır.
Irak’taki direnişe destek veren Ebu Musab El-Zerkavi’de; Şiiler için “çok tanrılı” gibi ifadeler kullanmakla kalmayıp; Sistani için “Yahudi dönmesi” ifadesini kullanmıştır.
Şii’liği; İslam mezhepleri arasında bu tarz suçlamalara konu eden yapısı; özellikle bazı kollarının ezoterik yapısıdır.
İmamlık müessesisinin; Tanrı ile kul arasındaki konumunun; Yahudilikte Hahamlık, Hristiyanlıkta İsa Mesih müessesesi ile gösterdiği benzerliklerden tutun da, kayıp imam mevzuunun ve tekrar dünyaya geri döneceği beklentisine kadar bir çok alt başlık; Şiiliğin özellikle bazı ezoterik kollarının; Yahudilik ve Hristiyanlığın ezoterik yorumları ile benzer inanç zeminlerine ve dinamiklerine hizmet edebileceği yolundaki yorumlara/eleştirilere bir haklılık zemini kazandırmaktadır.
Hele Şiiliğin bir kolu vardır ki; İsmailliye diye anılan bu tarikat, zamanında, neredeyse tarihsel bir kült figüre dönüşen Hasan Sabah’ın liderliğinde İran merkezli bir devlet bile kurmuştur.
Hasan Sabah; müridlerini haşhaş yolu ile etkileyip, suikast misyonlarına yollamış ve İngilizce’de suikastçi anlamına gelen “assassin” kelimesi, “haşhaşin” kelimesinden ve Hasan Sabah’ın bu uygulamasından türemiştir.
Bugün hala varlığını sürdüren ve kendilerini İsmaililer olarak tanımlayan bu mezhebin en son imamı bildiğiniz “imamlardan” değil.
Kendisi, babası, oğulları, kızı ve amcaları ile Batı’nın üst düzey aristokrat okullarında eğitim görmüş tam bir burjuva.
Hz. Muhammed’in soyundan geldiğini iddia eden İsmaililerin bu 49. imamının’nın dedesi BM’nin öncüsü sayılan Devletler Liginin Başkanlığını; babası Aly Khan Pakistan’ın BM Büyükelçiliğini; amcası Sadruddin Aga Khan BM Mülteci Komiserliğini ve ilginç bir şekilde BM’nin Irak-Türkiye sınır bölgeleri Temsilciliğini yapmış.
“İmam” Aga Khan’ın kardeşi “Prens” Amyn; abisi gibi Harvard’dan mezun olduktan sonra BM Sekreteryası bünyesindeki Sosyal ve Ekonomik İşler bölümünde çalışıyor ve bünyede İmamlığa bağlı sosyal kurumların çalışmaları ile ilgileniyor.
Yine Harvard’dan mezun olan en büyük oğlu, Williams’dan mezun olan küçük oğlu ve yine Harvard’dan mezun olan kızı Prens Zahra’ da İmamlığın “Aga Khan Kalkınma Ağı” verilen sosyal kurumları ile ilgileniyorlar. Kısacası; tam bir aristokrat imamlık müessesesi ile karşı karşıyayız.
Bugün hayli aristokrat bir yapıya bürünün bu Şii tarikatın gerçekleştirdiği çalışmaların merkezinin Londra olduğunu da notlarımıza ekleyelim.
İsmailiye tarikatının zamanında kimlerle işbirliği yaptığı analizimiz açısından önemli.
Bu Şii tarikatını; tarihte; işe Kudüs’teki Tapınağı korumakla başlayıp, başlı başına bir küresel çeteye dönüşen Tapınak Şovalyeleri tarikatı ile işbirliği yaparken görüyoruz.
Tapınak Şovalyeleri’nin sembol iki rengi olan kırmızı ve beyaz ile Hasan Sabah’ın tarikatının renklerinin benzer olması gibi “tesadüf” ile açıklanabilecek ayrıntılara değinmiyoruz bile. Tarih kayıtları; Tapınak Şovalyeleri ile Hasan Sabah arasında çeşitli dönemlerde işbirliği yaşandığını gösteriyor ve hatta; daha sonra, yolda çıktıkları gerekçesi ile yargılanan ve infaz edilen tapınakçıların; “Hasan Sabah’ın tarikatının etkisine girme ve onların ‘şeytan tanrısına’ tapıp, onlara hizmet etmekle” suçlandıklarını bile görüyoruz.
Bu tarihsel işbirliği kesitinin dikkat çekici bir özelliği de var : Biri “Musevi-Hristiyan”, diğeri “İslam” kökenli bu iki tarikatın işbirliği zemini; Selçuklu Türklerinin bölgelerinde ikisi için de tehdit olduğu dönemlerde yoğunlaşıyor.
Dolayısı ile tarihten bir örnek bize İran merkezli “derin” yapılar ile Kudüs merkezli “derin” yapıların işbirliğinin; hem de bir Türk devletine karşı işbirliğinin somut bir örneğini sunuyor.
Bugün bu iki tarikatın merkezinin de Londra olduğu ve bu iki tarikatın uzantıılarının da dünya elitleri arasında yeraldığı da ; şık bir ayrıntı ve “tesadüf” olarak önümüzde duruyor.
“Şeytanlar”; Kamuoyu Önünde Dalaşır; Sahne Arkasında Şeytan Sofrasında Buluşur
Yukarıdaki bölümde; ortaya koymaya çalıştığımız ADS tezinin, “tarihsel meşruiyet” zeminini güçlendirmeye çalıştık. Şimdi bir de “mekanik meşruiyeti”; yani, bu tarz bir işbirliğinin mevcut dinamikler ve ilişkiler üzerinden mümkün olduğunu gözler önüne serelim.
Bunun için tarihte çok fazla geriye gitmemize gerek yok.
Hepimizin hafızalarında hala tazeliğini koruyan İran-Kontra skandalı ile en son Ankara’yı ziyaret edip, “ABD sevilecek, sev” demeçleri veren Douglas Feith arasında bir eksen çizelim.
Nasıl mı?
ABD’nin siyonist cephesinin Pentagon’daki kilit adamlarından Douglas Feith’in kim olduğunu biliyorsunuz. Fakat hatırlamamız gereken kişi Larry Franklin.
Larry Franklin; FBI’ın, Pentagon’dan gizli bilgileri İsrail’e sızdırdığı için suçladığı isim. Harold Rhode ile birlikte Douglas Feith’in ekibinde.
Pentagon’un demirbaşı bu iki isim başka neyle suçlanıyor : 2001 yılında Fransa ve İtalya’daManuçer Gorbanifar’la gizlice görüşmeler yapmakla…
Hani şu ortaya çıkınca; Dışişleri Bakanı Powell’ı bile çileden çıkaran ve Savunma Bakanı’ndan açıklama yapmasını istemesine neden olan gizli zirve.
Malum kendisi şu sıralar emekli ve yerini başka bir kuş beyinli (malum şahin olur kendileri);Condoleeza Rice almış durumda. Manuçer Gorbanifar kim?
“İran-Kontra” skandalında; İsrail ile İran arasındaki silah trafiğini yöneten; İran yahudisi bir zat.
Peki Manuçer Gorbanifar ile Ahmed Çelebi arasındaki ortak özellik ne? Biri Irak’taki uranyumları İran’a satmakla; diğeri İran’a gizli bilgileri aktarmakla suçlanıyor ve ikisi de Pentagon’daki siyonist cephe (Perle, Douglas Feith, Larry Franklin, Harold Rhode gibilerin alt kadroyu oluşturdukları ekip) ile çalışmayı sürdürüyor.
İran’a casusluk yapmakla suçlanan Ahmed Çelebi ile İsrail’e casusluk yapmakla suçlanan Larry Franklin; savaş öncesinde koparılan “Saddam kitle imha silahları üretiyor” yaygarasının baş mimarlarıydı.
Ve tabi bütün bu yaygarayı Londra’dan yönetiyorlardı.
Gördüğünüz gibi İsrail-İran arasında silah ticareti yapan bir İran yahudisi ile Pentagon’daki siyonist ekip arasında hiç de gözardı edilemeyecek bir ilişki ağından sözediyoruz.
İran’da bu tür silah ticaretini yapacak “derin devlet” aygıtının ne olduğunu belirtmeye gerek duymuyoruz.
Vurgulamak istediğimiz; “Mollalar” olarak karikatürize ettiğimiz, İran’ı kontrol eden “derin şebeke” ile; Anglo-Sakson siyonist cephe üzerinde faaliyet gösteren ve Kudüs merkezli Hahamlar Konseyi’nin en üst “Velayeti-Fakih” işlevi gördüğü derin şebeke arasında ilişki/işbirliği kanalları uzun süredir bulunmaktadır.
ABD’nin İran’ı; İran’ın ABD’yi kamuoyu önünde “şeytan” ilan etmesi yeni değildir; şeytanların sahne arkasında, dünya milletleri aleyhine pazarlık yapması da.
