Derin güçler çarpışıyor: Mossad ve köklü KGB’nin ideolojik çarpışmasının kökeni!
Siyonoloji (rusça: сионология siyonologiya), veya Sovyet Anti-Siyonizmi,Soğuk Savaş sırasında Sovyetler Birliği’nde yayınlanan ve Altı Gün Savaşı’ndan sonra yoğun olarak kullanılan bir doktrindir.Bu doktrin, Sovyetler Birliği Komünist Partisinin propaganda bölümü ve KGB tarafından hazırlanmıştır. Siyonoloji şiddetle Siyonizme karşıdır ve Siyonizm’in bir tür ırkçılık olduğunu iddia eder, bazen Nazizm ile Siyonizmin eşit olduğunu söyler. Sovyetler Birliği resmen her türlü ırkçılığa karşı olduğundan, siyonolojistler kendilerinin anti-Semit veya ırkçı olmadıklarını söylerlerdi.
Siyonoloji, sosyo-politik bir bilim olarak sunulmuştur, ancak siyonolojistlerin hiçbir zaman bilimsel yöntemlere uymak zorunda kalmadıkları barizdir. Siyonolojistler, Soğuk Savaş sonrasında hakim olan Batı ve İsrail karşıtı resmi Sovyet politikasına uygun olarak, sık sık eski Yahudi karşıtı el kitaplarını Marksist-Leninist bağlama uyarlayarak yeniden kullanmışlardır.
Yahudi halkının Siyon topraklarına geri dönüşü ve bağımsızlığı anlamına gelen ve zamanında güçlü bir sosyalist ve solcu akımın tesirinde olan Siyonizm hareketinin doğası, Siyonolojistler tarafından, Soğuk Savaş döneminde İsrailABD ile müttefik olduğundan, çarpıtılmıştır. Siyonolojist yetkililerden Yuriİvanov 1969 tarihli, “Dikkat! Siyonizm” adlı kitabında Siyonizm’i, “az çokbirleşik örgütlerden oluşan ve ABD’yi tekeline almış çevrelerle ittifak içinde olanYahudi burjuvazisinin uyguladığı, militan milliyetçi ve komünizm karşıtı birideoloji” olarak tanımlar.
Sovyetler Birliği, insanların evrensel eşitliğini beyan eden komünist ideolojiyitakip ettiğini iddia ettiğinden, Sovyet makamları resmen her türlü ırkçılığa veantisemitizme karşı olduklarını söylerlerdi. Bu sebeple Siyonoloji veAnti-Siyonizm, İsrail’e karşı, fakat, ırkçı olmayan bir doktrin olarak gösterilmeliydi.
Hastürktv’de yayınlanan yazı bakın nasıl devam ediyor:
Sovyet liderleri Siyonolojinin anti-semitik olmadığı konusunda ısrarlıydılar. Buna kanıt olarak, uzman görüş temsilcileri gibi gösterilen birçok önemli Siyonolojistin Yahudi olduklarına işaret ederlerdi.
Sovyetler Birliği’nin içinde de dahil olmak üzere birçok kişi Siyonolojinin anti-semitik temalar sergilediğini savunmuştur. Örneğin, 1975 Kasım’ında, önde gelen Sovyet tarihçi ve akademisyeni M. Korostovtsev, Merkez KomitesiSekreteri Mikhail Suslov’a, Vladimir Begun’un «The Encroaching Counter Revolution» kitabına ilişkin olarak bir mektup yazdı: “… kitap bariz şekildeanti-Siyonizm kisvesi altında anti-semitizmi kışkırtmaktadır.”
Siyonizm ve Yahudiliği “teşhir eden” bazı Siyonoloji kitapları, polis ve askeripersonel, öğrenciler, öğretmenler ve Komünist Parti üyeleri için zorunlu okuma listelerine dahil edilmişlerdir ve kitlesel yayın olarak basılmışlardır.
Otuz ciltlik Büyük Sovyet Ansiklopedisi’nin (Большая Советская энциклопедияБСЭ) 1969-1978 yılında yayınlanan üçüncü baskısı, Siyonizmi ırkçılık olaraknitelendirir ve aşağıdaki iddiaları içerir:
- “Modern Siyonizmin öne sürdüğü ana fikirler militan şovenizm, ırkçılık,komünizm karşıtlığı ve Sovyetçilik karşıtlığıdır”
- “Siyonizm’in insanlık dışı gerici özü, ” SSCB’ye ve özgürlük hareketlerine karşıaçık ve gizli mücadeledir”
- “Uluslararası Siyonist Örgütü önemli mali fonların sahibidir ve bunlar kısmenYahudi tekelciler aracılığıyla, ve kısmen Yahudi yardım kuruluşları tarafından toplanan fonlardır”, ayrıca bu örgüt “Batıdaki medya ajanslarını etkiler veyaönemli bir bölümünü kontrol eder”
- “Sömürgecilik ve neo-sömürgeciliğin öncüsü olarak hizmet veren uluslararasıSiyonizm, Afrika, Asya ve Latin Amerika halklarının ulusal kurtuluş hareketlerine karşı mücadeleye aktif olarak katılır”
- “Yahudilerin doğal ve nesnel bir asimilasyon süreci dünyada gelişmektedir.”
Modern Dünyada Yahudilerin Tarihi (A History of the Jews in the Modern World) adlı kitabında Howard Sachar, Altı Gün Savaşı sonrasında Sovyetlerin “anti-Siyonist” kampanyasını tasvir ediyor:
“1967 Temmuz’unun sonlarında Moskova, Siyonizme karşı eşi benzeri görülmemiş bir propaganda kampanyası başlattı ve bunu bir “dünyayı tehdit unsuru” olarak tanımladı… bu yeni propaganda saldırısı alçakça bayağılık derecesinden çabucak Nazi dönemi özelliklerine büründü. Sovyet halkı asılsızırkçı haberlerle dolduruşa getirildi. Trofim Kichko’nun 1963 tarihli, adı kötüye çıkmış olan «Judaism Without Embellishment » adlı kitabından alıntılar yoğunşekilde Sovyet medyasında yayınlandı. Yuri İvanov’un Siyon Liderlerininprotokolleri’nin kopyası olan «Dikkat! Siyonizm» kitabı ülke çapında çoğaltıldı.”
Paul Johnson ve diğer tarihçiler, Siyonizmi ırkçılık olarak etiketleyen 3379 sayılı10 Kasım 1975 Birleşmiş Milletler Genel Kurul Kararının SSCB tarafındanplanlandığını savunurlar. Bu karar 1991’de iptal edilmişti.
Sürekli tekrarlanan bir başka Siyonoloji teması, Naziler ve Siyonist liderlerarasında gizli bağlar olduğu iddialarıdır. Fetih örgütü kurucularından ve FilistinKurtuluş Örgütü liderlerinden Mahmud Abbas’ın 1982’de Moskova’dakiOriental College’da yaptığı doktora tezinin konusu “Naziler ve Siyonist HareketiLiderleri arasındaki Gizli Bağ” idi.
Kaynak : Vikipedi
Tercüme : Alegresse Delail
