Tek Yürek Olma Zamanı

Evet Sevgi…
Evet Dostluk…

Kalmadı değil mi? Doğru, kalmadı.
Herkes bunları konuşuyor.
Sevgi kalmadı, dostluk kalmadı, sadakat, vefa kalmadı, değerbilirlik
ok.
Ama neden kalmadı, bunlar neden yok?
Kapitalizmin insana yaptığı en büyük kötülük budur.
Kapitalizm insana parayı ve üstün olmayı öğretti.
Parayla satın almayı, elde etmeyi, sonra da bunlarla üstün olmayı öğretti.
İnsanlar buna hiç de karşı çıkmadılar.
İnsanlar paraya ve üstün olmaya bütün duyargalarını açtılar.
Kapitalizm insanlara “Parayla üstün olmak özgürlüktür” dedi.
İnsanlar bu yeni özgürlüğe bayıldılar, paraya ve üstün olmaya koştular.
Artık özgürlük, düşüncelerin ya da duyguları özgürlüğü değildi.
Özgürlük daha çok parası olmak, daha üstün olmaktı.
En çok parası olanlarla en üstün olanlar üstündü.
Geri kalanlar hiçti, hiçbir şey değildi, hiç olarak kalacaklardı.
Onlar da bu yarışa katıldılar, alışveriş merkezlerinde birbirini ezdiler.
Artık herşeyleri vardı. Bunları birbirine göstererek mutlu olacaklardı.
Ama hiç mutlu olamadılar.
Hiç mutlu değillerdi.
Neden mutlu olmadıklarını da bilmiyorlardı.
Neden içlerinde hiçbir şeyle dolduramadıkları büyük bir boşluk vardı?
Sevgi yoktu.
Sevdikleri vardı, çok sevdikleri vardı ama sevgileri yoktu.
Dostluk yoktu.
Dostları vardı, görmeden duramadıkları dostları vardı ama dostlukları yoktu.
Sevgi paylaşıldıkça çoğalır.
Dostluk paylaşıldıkça çoğalır.
Ama para, paylaşıldıkça azalır.
Üstünlük paylaşılırsa yok olur.
Para ile sevgi bir arada olamaz.
Üstünlük ile dostluk da bir arada olamaz.
Paranın birbirine bağladığı insanların bağı “çıkarlar”dır.
Üstünlük ise ancak rakiplerden korunarak var olabilir.
Sevgi ve dostluk, çıkarlarla rekabetin olduğu yerde barınamaz.
Onun için çok paranız oldu, çok üstün oldunuz.
Ama sevgiyi de dostluğu da kaybettiniz.
Şimdi yakınıyorsunuz, sevginin ve dostluğun kalmadığını söylüyorsunuz.
Ama her ikisini de siz kendi hırsınız yüzünden kaybettiniz.
Onları siz kaybettiniz ama şimdi nedenini göremiyorsunuz.
Sadece yalnızsınız, korkuyorsunuz, güvensizsiniz.
Paranızla ve üstünlüğünüzle baş başa kaldınız, korku içinde üşüyorsunuz.
Gene paranıza ve üstünlüğünüze sığınıyorsunuz.
Onlara yalvarıyorsunuz, sizi ısıtmaları ve korumaları için.
Onlar size yeniden emrediyor: Bizi çoğalt, bizi hep çoğalt, durma, bizim
çin çalış. Bizi çoğalt, yoksa sen de hiç olursun.
Sevgiyi, dostluğu bulma şansınız artık hiç olamıyor.
Hep daha çok para için, hep daha üstün olmak için çalışmak zorundasınız.
Size özgür olduğunuz söylenmişti ama siz köle oldunuz.
Paranın ve üstünlüğün kölesi oldunuz.
Yazık, çıkış yolunuz görülmüyor.
Çıkış yolunu tıkayan da sizden başkası değil.
Sevgi ve dostluk artık başka yerlerde.
Onu hak edenlerin yanına gitti.

TEK YÜREK TEK BİLEK OLMAK ZAMANI…